ΜΙΚΡΟΙ
ΜΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ
Κάθε στιγμή, ακόμα και η πιο δύσκολη όπως
αυτή που ζούμε, είναι ευκαιρία για να μάθουμε καινούργια πράγματα.
Τα πάντα γύρω μας έμψυχα και μη είναι μια
αφορμή για να δημιουργήσουμε όμορφες εικόνες.
Μένουμε σπίτι λοιπόν, περνάμε όσο
περισσότερο χρόνο μπορούμε με την οικογένειά μας, και όταν με το καλό θα ξαναβρεθούμε
θα εικονογραφήσουμε αυτή την εμπειρία και ό,τι καινούριο μάθαμε.
ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ 25η ΜΑΡΤΙΟΥ
Ο εορτασμός της Ελληνικής Επανάστασης του
1821 γίνεται στην Ελλάδα, την Κύπρο και σε κέντρα των Ελλήνων της διασποράς
στις 25 Μαρτίου κάθε χρόνου, την ημέρα εορτασμού και του Ευαγγελισμού της
Θεοτόκου.
Διπλή γιορτή σήμερα διπλή και η εργασία.
Σκοπός της είναι να ‘’ανακαλύψουμε’’ έργα τέχνης και μη που αφορούν στην ημέρα,
και να προσπαθήσουμε να τα αντιγράψουμε όσο πιο πιστά γίνεται. Επέλεξα για την
Εθνική εορτή έργα του ζωγράφου Θεόφιλου
(Κεφαλά-Χατζημιχαήλ) ο οποίος ‘’βλέπει’’ τα πράγματα και τα ζωγραφίζει μέσα από
μια ‘’παιδική ματιά’’ και ως εκ τούτου
γίνονται ευκολότερα αντιληπτά από παιδιά
του Δημοτικού. Και για τον εορτασμό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου ένα υπέρθυρο
Βυζαντινό ψηφιδωτό.
Η εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου είναι
κοινή για όλες τις τάξεις και μπορείτε να την βρείτε εδώ:
Ζωγραφικά έργα του Θεόφιλου
Α΄ και Β΄ Τάξεις
‘’ Αθανάσιος Διάκος’’
Γ΄ και Δ΄ Τάξεις
‘’Η Ελλάς Αναγεννάτε και ο Φεραίος’’
Ε΄ και ΣΤ΄ Τάξεις
‘’Ο Κολοκοτρώνης παρατηρώντας’’
Τις εικόνες των αντίστοιχων έργων μπορείτε να
τις βρείτε εδώ:
Τα links που επισυνάπτω για την αναζήτηση των εικόνων επιλέχθηκαν για την ασφάλειά τους και την χρήση τους από ανηλίκους, και είναι τα ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ (el.wikipedia.org) και ΡΟΜΦΑΙΑ (www.romfea.gr) Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων.
ΚΟΛΛΑΖ
Η λέξη κολλάζ προέρχεται από την Γαλλική «coller»
που σημαίνει «κολλάω». Δηλαδή η εικόνα δημιουργείται από κομμάτια υφάσματος ή
χαρτιού αλλά και άλλα υλικά κολλημένα μεταξύ τους. Το τελικό αποτέλεσμα είναι
μια καλλιτεχνική δημιουργία.
Πηγή:
Υλικά που θα χρειαστούμε:
·
Χαρτί Α4
·
Εφημερίδα
·
Κόλλα
·
Ψαλίδι
·
Χρωματιστά χαρτιά από κάποιο περιοδικό
·
Μολύβι
·
Γόμα
·
Χρώματα (ξυλομπογιές, μαρκαδόρο & λαδοπαστέλ)
Διδακτικοί
στόχοι
1. Μαθαίνουμε και
χρησιμοποιούμε καινούργια υλικά
2. Συνθέτουμε
εικόνες με σχήματα που γνωρίζουμε
3. Κάνουμε σωστή
διαχείριση του χώρου
*Δεν θα χρησιμοποιηθούν
όλα τα υλικά από κάθε τάξη. Θα ακολουθήσετε τα παραδείγματα και τις οδηγίες.
*Τα
παραδείγματα είναι για να σας βοηθήσουν και όχι για να τα αντιγράψετε.
Κόβουμε
ένα κομμάτι εφημερίδας σε ορθογώνιο παραλληλόγραμμο σχήμα το κολλάμε στο Α4 και
υπολογίζουμε να αφήσουμε ένα περιθώριο 3 εκατοστών γύρω γύρω. Με το μολύβι
σχεδιάζουμε την δική μας «πόλη» την οποία θα δημιουργήσουμε με «καθαρά» σχήματα
( τρίγωνα, τετράγωνα, ορθογώνια παραλληλόγραμμα και κύκλους). Προσέχουμε έτσι
ώστε η σύνθεσή μας να μην καλύπτει όλη την επιφάνεια του χαρτιού που θα
δουλέψουμε. Για τον χρωματισμό επιλέγουμε υλικά της αρεσκείας μας (ξυλομπογιές, μαρκαδόρο
ή λαδοπαστέλ). Συνιστώ να γίνει χρήση των καθαρών χρωμάτων (κόκκινο, κίτρινο, μπλε)
και των συμπληρωματικών τους (πράσινο, πορτοκαλί, μώβ) σε όποιους τόνους
θέλουμε και να αποφύγουμε τα έντονα χρώματα (τύπου Stabilo). Όταν τελειώσουμε με το χρωματισμό της εικόνας
πατάμε με μαύρο χρώμα ότι έχουμε κάνει με μολύβι.
Κόβουμε
ένα κομμάτι εφημερίδας σε ορθογώνιο παραλληλόγραμμο σχήμα το κολλάμε στο Α4 και
υπολογίζουμε να αφήσουμε ένα περιθώριο 3 εκατοστών γύρω γύρω. Με το μολύβι
σχεδιάζουμε την δική μας «πόλη» την οποία θα δημιουργήσουμε με «καθαρά» σχήματα
( τρίγωνα, τετράγωνα, ορθογώνια παραλληλόγραμμα και κύκλους). Προσέχουμε έτσι
ώστε η σύνθεσή μας να μην καλύπτει όλη την επιφάνεια του χαρτιού που θα
δουλέψουμε. Για τον χρωματισμό επιλέγουμε υλικά της αρεσκείας μας (ξυλομπογιές, μαρκαδόρο
ή λαδοπαστέλ). Συνιστώ να γίνει χρήση των καθαρών χρωμάτων (κόκκινο, κίτρινο, μπλε)
και των συμπληρωματικών τους (πράσινο, πορτοκαλί, μωβ) σε όποιους τόνους
θέλουμε και να αποφύγουμε τα έντονα χρώματα (τύπου Stabilo). Όταν τελειώσουμε με το χρωματισμό της εικόνας
πατάμε με μαύρο χρώμα ότι έχουμε κάνει με μολύβι.
Κόβουμε ένα κομμάτι εφημερίδας σε ωοειδές σχήμα, υπολογίζουμε να είναι το μισό σε ύψος από το Α4 και το κολλάμε στο χαρτί μας αφήνοντας το μεγαλύτερο κενό από την κάτω του μεριά. Στη συνέχεια με τα χρωματιστά χαρτιά που έχουμε από περιοδικά φτιάχνουμε μάτια, μύτη, στόμα, αυτιά, μαλλιά και ότι άλλο θέλουμε και μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στο κεφάλι (το καπέλο του κυρίου π.χ.) και τα κολλάμε εκεί που πρέπει. Αφού τελειώσουμε με το κεφάλι, παίρνουμε το μολύβι μας και σχεδιάζουμε το σώμα ολόκληρο ή μέρος του (στα παραδείγματα βλέπουμε και τις δύο επιλογές). Όταν τελειώσουμε με το σχέδιο, επιλέγουμε είτε μαρκαδόρο είτε ξυλομπογιές και χρωματίζουμε προσεκτικά.
Ε΄ & ΣΤ΄
Κόβουμε
ένα κομμάτι εφημερίδας σε ορθογώνιο παραλληλόγραμμο σχήμα το κολλάμε στο Α4 και
υπολογίζουμε να αφήσουμε ενα περιθώριο 3 εκατοστών γύρω γύρω. Με το μολύβι
σχεδιάζουμε την δική μας κουκουβάγια. Οι «σοφές» κουκουβάγιες έχουν πάντα
μεγάλα μάτια οπότε τα προσέχουμε. Στον κορμό της δημιουργούμε μοτίβο με γραμμές
το οποίο στη συνέχεια χρωματίζουμε και φροντίζουμε κάθε σχήμα να έχει το δικό
του χρώμα. Τα φτερά να είναι ένα σχήμα και να έχουν ένα χρώμα. Το σχέδιό μας να
είναι τόσο έτσι ώστε να μην καλύπτει όλη την επιφάνεια της εφημερίδας.
Επιλέγουμε είτε μαρκαδόρο είτε ξυλομπογιές και χρωματίζουμε προσεκτικά. Όταν τελειώσουμε με το χρωματισμό της εικόνας
πατάμε με μαύρο χρώμα ότι έχουμε κάνει με μολύβι.
ΠΑΖΛ
Παίζω
και Μαθαίνω μεγάλους ζωγράφους που άλλαξαν τον
κόσμο!
Στην σημερινή άσκηση
αφιερώνουμε λίγο χρόνο για να βάλουμε τα κομμάτια του πάζλ στη σωστή θέση και
στη συνέχεια σε ένα χαρτί Α4 και με υλικά της αρεσκείας μας (ξυλομπογιές ή
μαρκαδόρο ή λαδοπαστέλ) αντιγράφω την εικόνα.
Λίγες πληροφορίες για
τους ζωγράφους που θα μάθουμε σήμερα.
PAUL KLEE
Πηγή:
VINCET VAN GOGH
Πηγή:
HENRI MATISSE
Α΄
& Β΄
Κλεε
«Ο ναύτης»
Γ΄
& Δ΄
Βαν
Γκογκ «Καφενείο στο δρόμο τη νύχτα»
Ε΄
& ΣΤ΄
Ματίς
« Αρμονία σε κόκκινο»
ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ
ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ
ΛΑΜΠΑΔΑ
Δημιουργούμε μια
λαμπάδα από χαρτί. Υλικά που θα χρειαστούμε: χαρτί Α4, χρώματα, κόλλα stik και πολλή φαντασία. Ακολουθούμε
τα βήματα του παραδείγματος.
Σε ένα χαρτί Α4 σχεδιάζουμε κάτι που μας αρέσει
και στην συνέχεια το χρωματίζουμε. Υπολογίζουμε ότι στο τέλος το χαρτί μας θα τυλιχθεί.
Στην συνέχεια
σχεδιάζουμε σε χρωματιστό χαρτί ( ή λευκό και χρωματίζουμε) μια φλόγα, μια
κορδέλα και ένα λουλούδι για την λαμπάδα μας και τα κόβουμε.
Τυλίγουμε το χαρτί μας σε σχήμα λαμπάδας, κολλάμε
επάνω του ο΄τι έχουμε κόψει και η λαμπάδα μας είναι έτοιμη.
ΣΤΕΦΑΝΙ
ΜΕ ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΑΥΓΑ
Και εδώ χρειαζόμαστε
τα ίδια υλικά με την προηγούμενη κατασκευή. Σχεδιάζουμε σε ένα χαρτί ένα
στεφάνι και το κόβουμε.
Ετοιμάζουμε τα αυγά
που θα χρησιμοποιήσουμε. Πρώτα τα σχεδιάζουμε και τα κόβουμε και στη συνέχεια
τα χρωματίζουμε.
Τέλος, κολλάμε επάνω στο στεφάνι μας τα αυγά που έχουμε ετοιμάσει.
ΛΑΓΟΥΔΑΚΙ
Σε ένα χρωματιστό
χαρτί κάνουμε το περίγραμμα του χεριού μας και το κόβουμε.
Στην συνέχεια
διπλώνουμε όπως στο παράδειγμα και το ζωγραφίζουμε αντίστοιχα. Μπορούμε να
κάνουμε όσα θέλουμε σε ότι χρώμα θέλουμε.
Σας προτείνω και
κάποιες κατασκευές να τις προσπαθήσετε μόνοι σας.
Εύχομαι καλό Πάσχα,
τόσο σε εσάς όσο και στις οικογένειές σας, Υγεία και Ευτυχία και σύντομα να τα
πούμε από κοντά στις τάξεις μας!!!
ΑΙΣΩΠΟΣ
Ο Αίσωπος (Μεσημβρία Ευξείνου
Πόντου, 620 π.Χ. - Δελφοί, 564 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας μυθοποιός και
μυθογράφος. Θεωρείται ιδρυτής του λογοτεχνικού είδους που σήμερα
ονομάζεται παραβολή ή αλληγορία.
Στην σημερινή άσκηση
θα ξαναθυμηθούμε , και όσοι δεν γνωρίζουν θα μάθουν, κάποιους από τους μύθους
του Αισώπου, και στην συνέχεια είτε θα ζωγραφίσουν μια εικόνα από τον μύθο που
τους έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση είτε θα προσπαθήσουν να τον εικονογραφήσουν.
Τους μύθους του τους
έκλεινε με το επιμύθιο-ηθικό δίδαγμα. Μια πρόταση δηλαδή, που περιέχει το νόημα
της ιστορίας.Έτσι λοιπόν και έσεις εκτός από την ζωγραφιά ή την εικονογράφηση
που καλείστε να δημιουργήσετε με αφορμή τους μύθους που ακολουθούν, θα γράψετε
και μια πρόταση και θα περιγράφετε το νόημα του κειμένου που διαβάσατε.
Οι
μύθοι που θα δουλευτούν ανά τμήματα
Α΄
& Β΄: Ο λαγός και η χελώνα
Γ΄
& Δ΄:
Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας
Ε΄
& ΣΤ΄:
Ο ψεύτης βοσκός
Α΄
& Β΄
Ο
λαγός και η χελώνα
– Ποιος θα τρέξει μαζί
μου σήμερα;
………………
– Κανείς λοιπόν… Μα
βέβαια, ποιος μπορεί να τα βάλει με τα πιο γρήγορα πόδια του κόσμου!
Ο κυρ λαγός καθημερινά
έτρεχε γύρω-γύρω στο ξέφωτο του δάσους και καλούσε τα ζώα σε αγώνα δρόμου,
καμαρώνοντας βέβαια για το φυσικό του χάρισμα, τη γρηγοράδα!
– Τον βαρέθηκα πια,
έλεγε στα μικρά της η κυρα-κουκουβάγια, όλο καυχιέται και κοροϊδεύει τα άλλα
ζώα, λες και δεν υπάρχουν άλλα χαρίσματα που έχουν οι υπόλοιποι!
Και τα άλλα ζώα
συμφωνούσαν, αλλά δεν τολμούσαν να συναγωνιστούν στο τρέξιμο τον λαγό, γιατί
φοβόντουσαν μήπως γίνουν ρεζίλι.
– Ένας ας βρεθεί και σου
συγυρίζω εγώ τον λαγό, μουρμούρισε η αλεπού κουνώντας το κεφάλι με νόημα, καθώς
έβλεπε πως είχε ξαπλώσει τεμπέλικα στο χορτάρι και έπαιρνε τον πρώτο υπνάκο της
ημέρας. Γιατί ο κυρ λαγός μας μπορεί να τρέχει γρήγορα, αλλά δεν κάνει
καμιά προσπάθεια να νικήσει την τεμπελιά του!
– Εγώ θα τρέξω μαζί του,
ακούστηκε μια βαριά αλλά ασθενική φωνή…
Όλοι κοίταξαν στους
μικρούς θάμνους να ξεπροβάλλει …μια μικρόσωμη χελώνα… Αργά, αργά έφτασε κοντά
στην κυρα-αλεπού και είπε αποφασισμένα:
– Ο λαγός μπορεί να
είναι γρήγορος, αλλά δεν έχει υπομονή να προσπαθεί και να προσπαθεί, μέχρι να
φτάσει στον στόχο του… Δεν κερδίζονται όλα με τη γρηγοράδα… Γίνε εσύ διαιτητής
και όλοι θα δούμε αύριο, πώς θα πάει ο κυρ λαγός!
Πραγματικά, την άλλη
μέρα η αλεπού έδωσε το σύνθημα και ο αγώνας ξεκίνησε… που λέει ο λόγος δηλαδή,
γιατί ο λαγός μας με ένα πήδο είχε βρεθεί στο τέρμα του ξέφωτου, ενώ η χελώνα
μας αργά-αργά κι επίμονα πάσχιζε να σύρει τα μικρά της ποδαράκια πάνω στο
τρυφερό χορτάρι.
– Μα τι κουτός που
είμαι, μουρμούρισε ο λαγός! Αυτή είναι αργοκίνητο καράβι! Η νίκη μου είναι
σίγουρη… Θα ξαπλώσω στο χορτάρι να χαρώ και την ωραία λιακάδα και βλέπουμε,
σκέφτηκε και χαμογελούσαν τα μουστάκια του…
-Ου, ουυυυυυυ, λίγο
ακόμα και μ΄ έφτασες κυρα-χελώνα!
Ο λαγός μας κουνούσε
χέρια πόδια περιπαικτικά, ενώ η χελώνα μας βάδιζε και βάδιζε και δε σταματούσε
την προσπάθεια!
– Εγώ λέω κυρ λαγέ να
πάρεις κι έναν υπνάκο, μέχρι να φτάσει η χελώνα… Έτσι που πάει, βράδιασε…
Εξάλλου εσύ με δύο πήδους φτάνεις στο τέρμα αμέσως!
Τη συμβουλή της αλεπούς,
που στο μεταξύ τον είχε πλησιάσει, την άκουσε κατά γράμμα ο λαγός μας και σε
λίγο…. ροχάλιζε δυνατά! Η χελώνα μας όμως βάδιζε, βάδιζε ασταμάτητα και με
απίστευτη δύναμη και σε λίγο προσπέρασε τον λαγό και βάδιζε για το τέρμα.
– Ξύπνα κυρ λαγέ να σε
χαρώ, φώναξε η αλεπού στα μεγάλα αυτιά του λαγού. Ο αγώνας αυτός τελείωσε, με
τη χελώνα να φτάνει στο τέρμα νικήτρια όσο εσύ κοιμόσουν! Αύριο, αν θέλεις,
ξαναέλα για άλλον αγώνα!
Ο λαγός μας ζαλισμένος
δεν μπορούσε να το πιστέψει!
– Η χελώνα με νίκησε; Mε
…νίκησε;
Αναρωτιόταν και
ξαναναρωτιόταν και δεν μπορούσε να το πιστέψει…
Γ΄
& Δ΄
Ο
τζίτζικας και ο μέρμηγκας
Κάποτε ήταν ένα
τζιτζίκι και ένα μυρμήγκι. Το τζιτζίκι είχε φτιάξει την φωλιά του στα κλαδιά
ενός δέντρου ενώ το μυρμήγκι στις ρίζες του. Ήταν καλοκαίρι και μόλις ανέτειλε
ο ήλιος, το μυρμήγκι ξεκινούσε την εργασία του. Έβγαινε από την φωλιά του και
έψαχνε να βρει διάφορους σπόρους. Όταν έβρισκε κάποιον, τον φορτωνόταν στην
πλάτη και τον μετάφερε στην φωλιά του όπου τον αποθήκευε. Μερικές φορές οι
σπόροι ήταν τόσο μεγάλοι που έπρεπε να τους κομματιάσει πριν τους μεταφέρει και
αυτό σήμαινε διπλάσιο κόπο για το μυρμήγκι. Ο εργατικός φίλος μας εργαζόταν από
την ανατολή μέχρι την δύση του ηλίου. Από την άλλη μεριά, το τζιτζίκι, ξυπνούσε
αφού είχε σχεδόν μεσημεριάσει. Έβγαινε από την φωλιά του και αφού έτρωγε κάτι
πρόχειρα, έπιανε το τραγούδι που μερικές φορές το συνέχιζε ακόμα και μετά τα
μεσάνυκτα. Εκτός από το να τρώει και να τραγουδάει δεν έκανε τίποτα άλλο όλη
μέρα. Τι όλη μέρα, δηλαδή, την μισή μέρα αφού όπως είπαμε ξυπνούσε το
μεσημεράκι. Έτσι περνούσαν οι μέρες η μία μετά την άλλη και ήρθε ο καιρός που έφυγε
το καλοκαίρι και έδωσε την θέση του στο φθινόπωρο. Ο ουρανός συννέφιασε, ψιλή
βροχή άρχισε να πέφτει και τα φύλλα τον δέντρων ένα-ένα ξεράθηκαν και έπεσαν Το
μυρμήγκι έχοντας αρκετές προμήθειες για να περάσει μέχρι την άνοιξη, καθόταν
και απολάμβανε τον ήχο που έκαναν οι σταγόνες της βροχής καθώς έπεφταν πάνω στα
ξερά φύλλα. Από την άλλη μεριά, το τζιτζίκι έψαχνε απεγνωσμένα να βρει κάτι να
φάει, αλλά δεν υπήρχε τίποτα, αφού όλα τα φύλλα, όπως είπαμε, είχαν ξεραθεί.
Μην αντέχοντας άλλο την πείνα, πήγε στον γείτονα του, το μυρμήγκι, και του
είπε: Καλέ μου γείτονα, σε παρακαλώ, δώσε μου κάτι να φάω γιατί όλα τα φύλλα
έχουν ξεραθεί και δεν υπάρχει τροφή πουθενά. Καλά, όλο το καλοκαίρι τι έκανες;
Ρώτησε το μυρμήγκι. Α! Το καλοκαίρι δεν πρόλαβα να μαζέψω τροφές, γιατί είχα
πολύ κέφι και τραγούδαγα όλη μέρα. Ε! Αφού τραγούδαγες το καλοκαίρι, ήρθε τώρα
ο καιρός να χορέψεις. Είπε το μυρμήγκι και γύρισε να δει κάτι αργοπορημένα
πουλιά που πετούσαν προς το νότο στην γη.
Ε΄
& ΣΤ΄
Ο
ψεύτης βοσκός
Κάθε πρωί άκουγαν όλοι
στο χωριό το μικρό τσοπανόπουλο που έβγαζε τα πρόβατά του στη βοσκή…
– Ντε, άντε ντεεεε…
Τα φώναζε μέχρι που ν΄
ανέβουν στις πλαγιές με το δροσερό χορτάρι κι ύστερα τ΄ άφηνε να βοσκήσουν
ήσυχα και κείνος καθόταν όλη μέρα μαζί τους, παίζοντας τη φλογέρα του.
– Ε, χωριανοί τον ακούτε
τον Μήτσο, τον μικρό βοσκό, τι ωραία που λαλεί το σουραύλι του;
O κυρ Θύμιος έπινε τον
καφέ του στο καφενείο του χωριού και καμάρωνε τον Μήτσο, που ήταν μικρανέψι
του.
– Μπράβο του, καλά τα
κουμαντάρει τα πρόβατα, συμφωνούσαν σχολιάζοντας και οι υπόλοιποι συγχωριανοί.
Οι μέρες όμως περνούσαν
ολόιδια και ο μικρός βοσκός μας βαριόταν εκεί πάνω στην πλαγιά, επειδή δεν είχε
κάτι άλλο να κάνει, παρέα με τα πρόβατα μέχρι να σουρουπώσει. Κι έτσι, μια μέρα
του μπήκε μια πρωτότυπη ιδέα, όπως πίστευε.
– Θα τρέχουν όλοι σαν
τρελοί, θα σπάσουμε πλάκα μεγάλη!
Είχε ξεκαρδιστεί στα
γέλια μόνο που το σκεφτόταν: θα φώναζε να τον βοηθήσουν, γιατί τάχα ορμήσανε
λύκοι στα πρόβατα. Κι αμέσως έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιό του…
– Τώρα να δεις δράση,
μονολόγησε και…
– Λύκος, λύκος στα
πρόβατα! Τρεχάτε χωριανοί, βοήθειααα!
Αλαφιασμένοι οι
συγχωριανοί του σκαρφάλωσαν στην πλαγιά, μα βρήκαν τα πρόβατα να βόσκουν
ήσυχα-ήσυχα και το τσοπανόπουλο να κρατάει την κοιλιά του από τα γέλια…
– Σας την έφερα, σας την
έφερα, χα χα χα χα….
Σχεδόν έκλαιγε από τα
γέλια ο μικρός βοσκός και χτυπιόταν καθισμένος στη μεγάλη πέτρα του
βουνού.
– Και σε είχα για
σεβαστικό παιδί, τον πλησίασε αγριεμένα ο μπάρμπας του ο Θύμιος και οι άλλοι
χωριανοί τον ακολουθούσαν φωνάζοντας. Κι όταν με το καλό κατέβηκαν
ταλαιπωρημένοι στο χωριό, ο μικρός βοσκός έτριβε τα χέρια του για την
«επιτυχία» του σχεδίου του.
– Ούτε γάτα ούτε ζημιά,
μονολογούσε …
Και όπως καταλαβαίνετε
το ξανάκανε και δεύτερη φορά…. Στα ψεύτικα ουρλιαχτά του κι αυτή τη φορά
έτρεξαν οι συντοπίτες του να διώξουν τον… λύκο που έτρωγε τα πρόβατα…
– Το παλιόπαιδο, δε
βάζει μυαλό, φώναζαν αγριεμένοι και εξουθενωμένοι από τον ανήφορο του βουνού.
– Θα την πατήσεις και να
μου το θυμάσαι, του φώναξε με νόημα ο μπάρμπας του, ο κυρ Θύμιος καθώς
τρανταζόταν ο βοσκός μας από τα γέλια!
Έλα όμως που πραγματικά
μια μέρα όρμησε ο λύκος στα πρόβατά του και κείνος έτρεχε κουτρουβαλώντας στην
πλαγιά φωνάζοντας για βοήθεια! Κανείς όμως από τους συγχωριανούς του δεν του
έδωσε σημασία και έτσι ο λύκος τα κατασπάραξε τα πρόβατα!